Początek paradontozy – Paradontoza to poważna choroba przyzębia, która może prowadzić do rozchwiania, a nawet utraty zębów. Mimo to jej początki bywają bagatelizowane – pierwsze objawy często są łagodne lub mylone ze zwykłym podrażnieniem dziąseł. Im wcześniej zostanie rozpoznana, tym większe szanse na zatrzymanie jej rozwoju i zachowanie naturalnego uzębienia. W tym artykule podpowiadamy, jak rozpoznać pierwsze sygnały paradontozy i kiedy warto zgłosić się do dentysty.

Czym jest paradontoza?

Paradontoza, czyli zapalenie przyzębia, to przewlekła choroba bakteryjna, która prowadzi do niszczenia tkanek otaczających i utrzymujących zęby – dziąseł, więzadeł przyzębia oraz kości. Zwykle rozwija się powoli, latami, a jej przebieg może być bezobjawowy aż do momentu, gdy dojdzie do poważnych uszkodzeń.

Początek paradontozy – na co zwrócić uwagę?

1. Krwawienie z dziąseł

To jeden z pierwszych i najczęściej ignorowanych sygnałów. Krwawienie pojawia się zwykle podczas szczotkowania lub nitkowania, czasem także samoistnie. Zdrowe dziąsła nie powinny krwawić – to zawsze sygnał stanu zapalnego.

2. Zaczerwienienie i obrzęk dziąseł

Dziąsła stają się tkliwe, opuchnięte i mogą sprawiać wrażenie „napuchniętych”. To reakcja organizmu na obecność bakterii.

3. Nieprzyjemny zapach z ust

Halitoza (nieświeży oddech) może świadczyć o obecności bakterii w kieszonkach dziąsłowych, które trudno oczyścić szczoteczką.

4. Cofanie się dziąseł (recesje)

Zęby zaczynają wyglądać na „dłuższe” – to znak, że dziąsła się cofają, odsłaniając szyjki zębowe.

5. Nadwrażliwość zębów

Cofnięte dziąsła mogą powodować odsłonięcie szyjek i zwiększoną wrażliwość na zimno, ciepło czy słodkie produkty.

6. Delikatne ruchy zębów

W zaawansowanym stadium zęby mogą się ruszać lub zmieniać pozycję – to znak, że struktury utrzymujące je w miejscu uległy uszkodzeniu.

Dlaczego łatwo przeoczyć paradontozę?

Początkowe objawy często nie są bolesne i rozwijają się powoli. Osoby, które nie odwiedzają regularnie dentysty, mogą nie zauważyć postępujących zmian – szczególnie jeśli myją zęby zbyt agresywnie (co może maskować objawy) lub nie nitkują przestrzeni międzyzębowych.

Przeczytaj także: Nadwrażliwość zębów – co ją powoduje i jak sobie z nią radzić?

Jak diagnozuje się paradontozę?

Podstawą jest wizyta u stomatologa lub periodontologa. Lekarz:

  • przeprowadzi badanie kliniczne,
  • zmierzy głębokość kieszonek dziąsłowych,
  • wykona zdjęcie RTG, aby ocenić stopień zaniku kości.

Im wcześniej wykryta choroba, tym większe szanse na skuteczne leczenie bez utraty zębów.

Czy można zatrzymać paradontozę?

Tak – choć paradontoza jest chorobą przewlekłą, to przy odpowiednim leczeniu można zahamować jej postęp. Kluczowe są:

  • profesjonalna higienizacja (skaling, piaskowanie),
  • oczyszczanie kieszonek dziąsłowych,
  • właściwa higiena domowa,
  • eliminacja czynników ryzyka (palenie, stres, nieleczona cukrzyca).

W niektórych przypadkach konieczne są zabiegi chirurgiczne lub leczenie regeneracyjne tkanek przyzębia.

Początki paradontozy

Początek paradontozy łatwo przeoczyć, ale ignorowanie pierwszych objawów może prowadzić do poważnych konsekwencji. Krwawiące dziąsła, nieprzyjemny zapach z ust czy recesje to sygnały, których nie wolno bagatelizować. Regularne wizyty kontrolne, prawidłowa higiena jamy ustnej i szybka reakcja na niepokojące symptomy pozwolą skutecznie chronić zęby i przyzębie przez długie lata. Jeśli zauważasz u siebie którykolwiek z objawów – nie czekaj. Profilaktyka to najlepsze narzędzie w walce z paradontozą.